Në Drezden, lëvizja gjermane kundër migrimit Pegida ka shënuar këtë javë një vit të ekzistencës.
Dhjetëra-mijëra përkhrahës të Pegida-s, që kërkojnë reforma të politikave të migrimit dhe kundërshtojnë, siç shprehen ata, “islamizimin e Perëndimit”, janë mbledhur në mot të ftohtë më 19 tetor.
Disa kanë mbajtur parulla kombëtare ose rajonale, të tjerë fotografinë e kancelares gjermane, Angela Merkel, me veshje “euro-naziste”.
Por, ata janë sfiduar nga rreth 14,000 protestues rivalë, të cilët mbështesin politikat e Merkelit për pranimin e refugjatëve të luftës. Ata kanë protestuar edhe kundër sulmit me thikë ndaj kryetares së re të Këlnit, e cila ka punuar shumë për strehimin e migrantëve në qytetin e saj.
Trendi i njëjtë është i dukshëm edhe në pjesë të tjera të Evropës, ku qindra-mijëra migrantë kanë zbarkuar ose kaluar vetëm tranzit.
Këtë muaj, Partia Popullore e Zvicrës, e cila është kundër migracionit, ka fituar gati 30 përqind të votave në zgjedhjet parlamentare. Partia e Lirisë e Austrisë, e cila ka bërë fushatë me platforma “anti-migracion” dhe “anti-islamizim”, ka fituar mbi 30 përqind të votave edhe në garën për kryetar të Vjenës, edhe në zgjedhjet rajonale në Austrinë e Sipërme.
Analistët politikë thonë se partitë e krahut të djathtë me agjendat e tyre kundër migrimit frikësojnë votuesit se shoqëria e tyre po ndryshon shumë shpejt dhe rrezikon të humbasë identitetin tradicional kombëtar.
“Partitë politike të krahut të djathtë përpiqen të përfitojnë nga çështja e migrimit, si dhe nga frika për Islamin në Evropë. Të dyja janë çështje të mëdha në përpjekjet e tyre për të fituar votues dhe për të rritur ndikimin e tyre”, thotë Ralf Melzer, ekspert për ekstremizmin e djathtë në Fondacionin Friedrich-Ebert në Berlin.
Shumë parti të krahut të djathtë kanë nisur jetën si grupime të vogla. Por, pasi kanë sukses në sondazhe, ata sfidojnë gjithnjë e më shumë institucionet e qendrës së majtë në vendet e tyre.
Danimarka është bërë me qeveri të qendrës së djathtë në muajin qershor, pasi Partia Popullore daneze ka dalë e dyta në zgjedhjet e përgjithshme. Që nga ardhja në pushtet, qeveria e re ka publikuar reklama në shtypin libanez, duke paralajmëruar refugjatët që të mos vijnë.
Disa vëzhgues politikë thonë se rritja e partive të krahut të djathtë është reagim ndaj mungesës së një debati të gjerë. Në shumë shtete evropiane ka rënë nataliteti dhe ekonomitë e tyre mund të kenë nevojë për më shumë punëtorë, por migrimi shtron pyetjen nëse evropianët do të jetojnë në të njëjtin lloj të shoqërive, siç jetojnë sot.
Douglas Murray, redaktor në revistën Spectator në Londër, thotë se partitë e qendrës dhe ato të qendrës së djathtë kanë bërë shpesh përpjekje të heshtin zërat kundërshtues, duke i quajtur racistë ose ksenofobikë. Ai paralajmëron se qasja e tillë rrezikon shfaqjen e problemeve më të mëdha në të ardhmen.
“Nëse doni të krijoni një stuhi të përsosur në Evropë, sillni qindra-mijëra njerëz nga kultura krejtësisht të ndryshme dhe, në të njëjtën kohë, bëni përpjekje të ndaloni diskutimet e ligjshme publike dhe pakënaqësitë. Kjo është stuhi e përsosur sepse, nëse njerëzit në Evropë nuk mund të shprehin pakënaqësitë e tyre, mund të ndodhë çdo gjë”, thotë Murray.
Kriza aktuale me migrantë tregon se sa të paqëndrueshme janë bërë gjërat.
Deklarata e kancelares Merkel në shtator, se vendi i saj do të mirëpresë refugjatët sirianë, është parë nga shumëkush në Evropë si gjest solidariteti me njerëzit që kanë humbur gjithçka nga lufta dhe deshpërimisht kërkojnë një jetë të re.
Por, ajo ka zemëruar jo vetëm partitë nacionaliste në Gjermani, por edhe homologet e tyre shumë më të forta në vendet e tjera. Ato e shohin Merkelin si inkurajuese të njëanshme të të huajve që arrijnë në BE.
“Gjermania do jo vetëm që të sundojë ekonominë tonë, por edhe të na detyrojë që të pranojmë qindra-mijëra azilkërkues”, ka thënë udhëheqësja e Frontit Kombëtar në Francë, Marine Le Pen.
